فیلم روبوسی گوهر خیراندیش با محسن تنابنده را در سایت شمانیوز ببینید...
گوهر خیر اندیش در مراسمی بعد از تحویل جایزه محسن تنابنده به شوخی گفت من روی ایشون را از دور می بوسم چون خاطره ی خوبی ندارم و بهم تذکر دادن.
ویدیوی روبوسی از راه دور گوهر خیر اندیش با محسن تنابنده را در زیر مشاهده می کنید :
بیوگرافی گوهر خیراندیش
گوهر خیراندیش در اول شهریور ماه سال 1333 در شیراز متولد شد. او دارای مدرک کارشناسی بازیگری و کارگردانی تئاتر از دانشکده هنرهای زیبا میباشد.
گوهر خیراندیش فعالیت هنری خود را از سال 1349 و در دوران دبیرستان با گروه تئاتر در شیراز آغاز کرد. در همین سال بود که با جمشید اسماعیل خانی آشنا شد که این آشنایی منجر به ازدواج این دو گشت.
گوهر خیراندیش با همسرش در شیراز به فعالیت تئاتر می پرداختند و همچنین کارمند اداره فرهنگ و هنر شیراز بود. او در سال 1357 در دانشگاه تهران قبول شده و به همراه همسر و فرزندانش به تهران می آید. در تهران در کنار درس خواندن به فعالیت تئاتر می پردازد و همچنین کارشناس امور هنری ارشاد استان تهران می شود.
خیراندیش سپس بازی را در سینما، تئاتر و تلویزیون ادامه می دهد. او با فیلم روزهای انتظار فعالیتش را در سینما آغاز کرد و با فیلم بانو خوش درخشید. گوهر خیراندیش همیشه در نقش های متفاوت ظاهر شده است. وی همچنین چندین سال در برنامه صدای عبرت شبکه سراسری رادیو به فعالیت مشغول است.
او یکی از اساتید ثابت کانون سینماگران جوان است و همچنین سابقه برگزاری کارگاه آموزشی در چند دانشگاه معتبر آمریکا را دارد.
جوایز و افتخارات گوهر خیراندیش
برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم رسم عاشق کشی (بیست و دومین جشنواره بین المللی فیلم فجر بهمن 1382)
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم ارتفاع پست (بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر، 1381)
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم دعوت (دوازدهمین جشن خانه سینما، 1387)
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم دنیا (هفتمین جشن خانه سینما، 1382)
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم واکنش پنجم (هفتمین جشن خانه سینما، 1382)
بهترین بازیگر نقش مکمل زن سال برای فیلم ارتفاع پست (هفدهمین دوره منتخب نویسندگان و منتقدان، 1381)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم واکنش پنجم (بیست ویکمین جشنواره فیلم فجر، 1381)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم جنگجوی پیروز (هفدهمین جشنواره فیلم فجر، 1377)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم چهره (چهاردهمین جشنواره فیلم فجر، 1374)
نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم زیر بام های شهر (هشتمین جشنواره فیلم فجر، 1368)
نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای فیلم ارتفاع پست (ششمین جشن خانه سینما، 1381)
زندگی و فعالیتها
وی در ۱ شهریور ۱۳۳۳ در شیراز متولد شد. از سال ۱۳۴۹ و در دوران دبیرستان فعالیت وی با گروه تئاتر در شیراز آغاز شد و در همین سال بود که با جمشید اسماعیلخانی آشنا شد که این آشنایی منجر به ازدواج ایندو گشت که حاصل این ازدواج یک پسر و دو دختر به نامهای امید، آزاده و آناهیتا بود.
او با همسرش در شیراز به فعالیت تئاتر میپرداختند و همچنین کارمند اداره فرهنگ و هنر شیراز بود. وی در سال ۱۳۵۷ در دانشگاه تهران قبول شده و به همراه همسر و فرزندانش به تهران میآید. در تهران در کنار درس خواندن به فعالیت تئاتر میپردازد و همچنین کارشناس امور هنری ارشاد استان تهران میشود. خیراندیش سپس بازی را در سینما، تئاتر و تلویزیون ادامه میدهد.
او با فیلم روزهای انتظار فعالیتش را در سینما آغاز کرد و با فیلم بانو خوش درخشید. گوهر خیراندیش همیشه در نقش های متفاوت ظاهر شده است. وی همچنین چندین سال در برنامه صدای عبرت شبکه سراسری رادیو به فعالیت مشغول است.وی یکی از اساتید ثابت کانون سینماگران جوان است و همچنین سابقه برگزاری کارگاه آموزشی در چند دانشگاه معتبر آمریکا را دارد.وی پیشنهاد بازی را درسریال دارا و ندار و فیلم اخراجیها را علیرغم پیشنهاد مالی خوب به جهت نقشهای ضعیف نپذیرفت. به عقیده وی یکی از رموز ماندگاری یک بازیگر این است که هر نقشی را فقط برای مسائل مالی قبول نکند.
ماجرای ازدواج گوهر خیراندیش
با همسرتان در آثار مختلفی همراه بودید از تئاتر گرفته تا سینما و تلویزیون. فارغ از رابطه زن و شوهری این همکاری راچگونه ارزیابی میکنید؟
بله! کارهای زیادی را با هم انجام دادیم. اوایل ازدواجمان اسماعیلخانی علاوه بر بازیگری، کارگردانی تئاتر هم انجام میداد و آنجا اغلب در کنار هم بودیم و پس از آن در سینما و تلویزیون هم به عنوان همبازی با هم کار میکردیم. ایشان همیشه سمت استادی برای من داشتند و همیشه برای انتخاب کارهایم از ایشان مشاوره میگرفتم و ایدهها و نظریاتشانرا در کارهایم پیاده میکردم.
آخرین کاری که با او همبازی بودم «نان، عشق و موتور ۱۰۰۰» ساخته ابوالحسن داوودی بود. من در آن فیلم نقش مادربزرگ خانم بهاره رهنما و مادر خانم آفرین عبیسی را بازی میکردم. در حالیکه خانم عبیسی از من بزرگتر بودند، اما با گریم خوب آقای رادمنش این باورپذیری برای مخاطب رقم خورد. در آن کار خیلی سکانسهای مشترک با آقای اسماعیلخانی نداشتم، اما در همان سکانسهای محدود هم دیالوگهایی که با همداشتیم بعضا خارج از متن بود و باعث جذابیت کار میشد. ایشان البته در پشت صحنه آن کار، حضوری دائم و پرنشاط داشت و تمام اعضای گروه از انرژی تمام نشدنیخود استفاده میکردند.